Dariusz Przybylski urodził się 1984 roku w Koninie. W latach 2003-2008 studiował kompozycję pod kierunkiem Marcina Błażewicza i grę na organach w klasie Andrzeja Chorosińskiego w Akademii Muzycznej w Warszawie (oba dyplomy z Medalem Magna cum Laude). W roku akademickim 2006/2007, jako stypendysta programu Socrates/Erasmus, studiował w Hochschule für Musik w Kolonii – kompozycję w klasie Yorka Höllera, kompozycję elektroniczną u Hansa Ulricha Humperta, instrumentację pod kierunkiem Krzysztofa Meyera oraz grę na organach w klasie Johannesa Gefferta. W 2008 roku ukończył studia podyplomowe (Solistenklasse/Konzertexam) w klasie kompozycji Wolfganga Rihma w Hochschule für Musik w Karlsruhe oraz uzyskał stopień doktora sztuki muzycznej na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. W roku aka¬de¬mic¬kim 2012/13 w ramach sty¬pen¬dium Inter¬na¬tio¬nale Ensem¬ble Modern Aka¬de¬mie odbył stu¬dia na kie¬runku muzyka współ¬cze¬sna w Hoch¬schule für Musik und Dar¬stel¬lende Kunst we Frankfurcie nad Menem, pracując pod kierunkiem członków zespołu Ensemble Modern. Brał udział w Programie Promocji 13 Kompozytorów Europejskiego Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego (2007-2010). Otrzymał tytuły Primus Inter Pares 2007 (II miejsce w województwie mazowieckim) oraz Primus Inter Pares 2008. W roku 2012 wziął udział w kursach kompozytorskich matrix12 zorganizowanych przez Studio Muzyki Eksperymentalnej z Freiburga, a w roku 2013 w kursach interpretacji muzyki Stockhausena w Kuerten. Ponadto uczestniczył w kursach kompozycji prowadzonych przez Olgę Neuwirth, Paula Edlina, Dominica Muldowney’a, Kurta Schwertsika, Rodericka Watkinsa i Philipa Wilby’ego, kursach interpretacji muzyki organowej prowadzonych przez Karola Gołębiowskiego, Edgara Krappa, Thierrego Mechlera, Gerharda Weinbergera, Gary’ego Verkade, Wolfganga Zerera oraz kursach improwizacji organowej prowadzonych przez Tomasza Adama Nowaka i Daniela Rotha.
Dariusz Przybylski jest laureatem wielu konkursów organowych, m.in. w 2001 otrzymał II nagrodę (I nie przyznano) oraz Nagrodę Specjalną Mariana Sawy w 4. Konkursie Polskiej Muzyki Organowej XX Wieku w Legnicy, a w 2005 – Główną Nagrodę w 6. Konkursie Muzyki XX i XXI wieku dla Młodych Wykonawców w Warszawie zorganizowanym przez Polskie Towarzystwo Muzyki Współczesnej. Jako kompozytor uzyskał następujące nagrody i wyróżnienia: w 2002 – I nagrodę w 3. Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim Patri Patriae w Katowicach na utwór dedykowany Papieżowi Janowi Pawłowi II, w 2003 – wyróżnienie w 2. Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim towarzyszącym Conversatorium Organowemu w Legnicy, w 2004 – II nagrodę w 12. Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim im. Adama Didura w Sanoku oraz II nagrodę (I nie przyznano) w 2. Konkursie Kompozytorskim Mikołów 2004, w 2005 – I nagrodę w Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim Miasta Wiedeń, I nagrodę w 3. Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim im. Tadeusza Ochlewskiego w Krakowie oraz I nagrodę w 13. Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim im. Adama Didura w Sanoku, w 2006 – III nagrodę w Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim Franz Josef Reinl-Stiftung w Wiedniu, wyróżnienie w 2. Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim im. Grażyny Bacewicz w Łodzi, I nagrodę w Konkursie Młodych im. Tadeusza Bairda, I i II nagrodę w 1. Ogólnopolskim Otwartym Konkursie Kompozytorskim Pro Organo, II nagrodę w Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim im. Ignacego Jana Paderewskiego w Bydgoszczy, I nagrodę w Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim Mikołów 2006, w 2008 – II nagrodę w Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim Musica Sacra w Częstochowie oraz II nagrodę w 49. Konkursie młodych Kompozytorów im. Tadeusza Bairda. W 2010 został finalistą konkursu Berliner Opernpreis, a w 2011 otrzymał I nagrodę w 19. Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim im. Adama Didura w Sanoku.
Jako organista Dariusz Przybylski koncertował w wielu miastach Polski oraz za granicą. W jego repertuarze szczególne miejsce zajmuje muzyka nowa. W dorobku ma wiele prawykonań, m.in. utworów Jacka Wiktora Ajdinovića, Wojciecha Blecharza, Aliny Błońskiej, Mateusza Dębskiego, Andrzeja Dziadka, Krzysztofa Grzeszczaka, Marcina Gumieli, Ante Knesaurka, Bartosza Kowalskiego-Banasewicza, Rodrigo Lópeza-Klingenfussa, Marcina Łukaszewskiego, Tomasza Jakuba Opałki, Michała Ossowskiego, Tomasza Praszczałka Prasquala, Pawła Przezwańskiego, Mateusza Ryczka, Maxima Shorenkova, Michała Sławeckiego, Piotra Tabakiernika, Kanstantsina Yaskou.
*
„Oczekiwania są zawsze bardzo wysokie, nikt dzisiaj nie chce tracić czasu na słuchanie niedopracowanych utworów, dlatego dużo czasu poświęcam na komponowanie” – mówi Dariusz Przybylski w wywiadzie z Agnieszką Nowok (dostępnym na portalu Meakultura: http://meakultura.pl/artykul/dariusz-przybylski-tworzenie-piekna-564). Słowa te idealnie charakteryzują kompozycję na dwa flety z 2010 roku, zatytułowaną Onyx. Jest to niezwykle precyzyjna robota. Ściśle zapisana partytura pozwala śledzić, jak z kilku prostych, naprzemiennie eksploatowanych pomysłów („postklasyczne” przebiegi sekundowe i tercjowe, tremolo na jednym dźwięku, oderwane dźwięki brzmiące w kontrastowych rejestrach) rodzi się efektowna, dynamiczna narracja. Dynamizm funkcjonuje tu w dwóch wspomagających się wymiarach: czasowym i przestrzennym. O wartkości przebiegu utworu w czasie decyduje szalone tempo, „poganiane” akcentowanymi dwudźwiękami; efekt przestrzenny polega zaś na zastosowaniu efektu „gonitwy głosów”: pierwotnie homogeniczne partie obu instrumentów „rozdwajają się” lokalnie w konsekwencji stosowania drobniutkich przesunięć rytmicznych, a następnie powracają do równego tempa. Stwarza to wrażenie swobodnej improwizacji. Aby je osiągnąć, Przybylski z pewnością poświęcił dużo czasu na komponowanie.
Magdalena Dziadek